ثبت نام
فیلم های آموزش اسکرچ برای کودکان

بلوک های تشخیص در اسکرچ – قسمت 38

سرفصل‌های مقاله

ایرانیان سایبر به صورت رایگان فیلم های آموزش اسکرچ را برای کودکان ارایه می دهد. جهت مشاهده لیست فیلم های آموزش اسکرچ کلیک بفرمایید.

در محیط برنامه نویسی بصری اسکرچ، بلوک های تشخیص در اسکرچ یکی از ده دسته اصلی بلوک های کدنویسی هستند که نقش حیاتی در هوشمندسازی و تعاملی کردن پروژه ها ایفا می کنند. این بلوک ها به صورت رنگ فیروزه ای مشخص شده اند و وظیفه اصلی آنها “دریافت اطلاعات” از محیط پروژه، کاربر یا سایر المان ها است. در واقع، این بلوک ها به اسپرایت ها (شخصیت ها) این قابلیت را می دهند که “بفهمند” چه اتفاقی در حال رخ دادن است.

عملکرد اصلی بلوک های تشخیص در اسکرچ

عملکرد این بلوک ها را می توان در چند حوزه کلی دسته بندی کرد:

  1. تشخیص برخورد (Collision Detection): بلوک آیا به ... برخورد می کند؟ (touching []?) یکی از پرکاربردترین بلوک های تشخیص است. از این بلوک برای فهمیدن این که آیا یک اسپرایت به اسپرایت دیگر، اشاره گر ماوس یا لبه Stage برخورد کرده است یا خیر، استفاده می شود. این امکان، پایه اصلی بازی هایی مانند فوتبال، ماز (لابیرنت) و برخورد توپ با صفحه است.

  2. تعامل با کاربر (User Interaction): بلوک های تشخیص، پل ارتباطی بین کاربر و پروژه هستند.

    • بلوک بپرس ... و منتظر بمان (ask [] and wait) این امکان را فراهم می کند که از کاربر یک سوال پرسیده و پاسخ او در یک متغیر موقت ذخیره شود.

    • بلوک پاسخ (answer) برای دسترسی و استفاده از پاسخی که کاربر داده است، به کار می رود.

    • بلوک های مربوط به ماوس، مانند مکان اشاره گر موشواره (mouse x) و فشار داده شده؟ (mouse down?) تعامل مستقیم با ماوس را ممکن می سازند.

  3. دریافت اطلاعات از دیگر اسپرایت ها: بلوک های تشخیص امکان تبادل اطلاعات بین اسپرایت های مختلف را فراهم می کنند. این کار عمدتاً از طریق متغیرها انجام می شود. یک اسپرایت می تواند مقدار یک متغیر را تغییر دهد و اسپرایت دیگر با استفاده از بلوک های تشخیص، مقدار آن متغیر را بخواند و بر اساس آن عمل کند.

کاربرد بلوک های تشخیص در ساختارهای کنترلی

بلوک های تشخیص به تنهایی و به صورت مستقیم باعث ایجاد یک عمل نمی شوند. قدرت اصلی آنها زمانی آشکار می شود که در کنار بلوک های کنترلی (Control Blocks)، به ویژه بلوک های شرطی (اگر ... آنگاه / if then) قرار گیرند.

مثال عملی:
یک اسپرایت گربه داریم که باید با فشرده شدن کلید فاصله (Space) بپرد، اما فقط در حالتی که روی زمین (یک اسپرایت دیگر به نام “زمین”) قرار دارد.

به طور خلاصه، بلوک های تشخیص حسگرهای پروژه های اسکرچ هستند. آنها داده های لازم را درباره محیط اطراف اسپرایت و تعاملات کاربر جمع آوری می کنند. سپس این داده ها در ترکیب با بلوک های کنترلی، به پروژه اجازه می دهند تا تصمیمات هوشمندانه ای بگیرد و به صورت پویا به رویدادها پاسخ دهد. تسلط بر این بلوک ها برای خلق پروژه های پیچیده، جذاب و تعاملی در اسکرچ ضروری است و درک این مفهوم، گامی مهم در آموزش برنامه نویسی برای کودکان و نوجوانان به شمار می آید، چرا که مفاهیم پایه ای مانند “ورودی” و “شرط” را به شکلی ملموس آموزش می دهد.

برای شروع کار و تجربه عملی با این بلوک های قدرتمند، به وب سایت رسمی اسکرچ مراجعه کنید:

https://scratch.mit.edu/

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

6 + 14 =